2015 წელს, თიკო ჭიღლაძემ ფოტოგრაფიაში პირველი ნაბიჯები გადადგა, ის GIPA-ში მარის მოსწავლე გახდა. მარი მას მხოლოდ ტექნიკურ მხარეს არ უზიარებდა,არამედ–ავსებდა ენერგიითა და სიყვარულით,შთააგონებდა,რათა ხელოვნებას სიღრმისეულად გასცნობოდა.
ფოტოსკოლის გახსნის შემდეგ,თიკო ისევ შეუერთდა მოსწავლეთა სიას.
დაპირებისამებრ,მეორე საფეხურის გავლის შემდეგ,მარიმ გაუწია რეკომენდაცია,ჟურნალ City-ში და მან,ეკა ხოფერიასთან ერთად,რეგულარულად დაიწყო ჟურნალის გარეკანზე მუშაობა.
გაიარა კურსი „Level UP“, სადაც ქასთინგის გარეშე მიიღო დიდი შეკვეთა.
იგი ავტომატურად იმსახურებდა კლიენტების ნდობას,მას შემდეგ,რაც იგებდნენ,რომ მარის მოსწავლე იყო.
ითანამშრომლა ბევრ საერთაშორისო ბრენდთან,გადაიღო ბუდუ ზივზივაძე Time-სთვის.
წარმატებული პროექტების შემდეგ, თიკომ,მარის მაგალითით შთაგონებულმა,დააარსა საკუთარი ფოტოსკოლა.
ამჟამად,ის უკვე თავის მოსწავლეებს უზიარებს გამოცდილებასა და ცოდნას,ეხმარება მათ,იპოვონ გზა ფოტოგრაფიის სამყაროში.
ნადას ფოტოგრაფიული ისტორია 2015 წლიდან იწყება,როცა გადაწყვიტა,GIPA-ში ესწავლა.ეს იყო მარის რიგით პირველი ჯგუფი და მან ნადას მომავალი განსაზღვრა. გოგონა, რომელიც დუშეთის დიდებულ მთებში გაიზარდა, მოულოდნელად გამოეთიშა ჩვეულ გარემოს და ჩამოვიდა ქალაქის დასაპყრობად.
მარი ნაკანის ლექციებმა,არამხოლოდ შთააგონა, არამედ მისცა მოტივაცია შემდგომი წარმატებისთვის.
ნადა გახდა საქართველოს პრეზიდენტ,სალომე ზურაბიშვილის ოფიციალური ფოტოგრაფი.
რა მისცა მარისთან სწავლამ? უპირველესად, უნარი, ეპოვა თვითმყოფადი ხედვა და განევითარებინა ის ნიჭი, რომლის არსებობის შესახებ მანამდე არც კი იცოდა.
როცა ოთო მარის ფოტოსკოლაში მივიდა,მოკრძალებული ბიჭი იყო. სწავლის ღირებულება ნაწილ-ნაწილ დაფარა და არ იყო დარწმუნებული,გაამართლებდა თუ არა ეს ინვესტიცია.
მარიმ მისცა მაღალი დონის განათლება,დაეხმარა თვითშეფასების ამაღლებაში.
იგი მალევე მიხვდა, რომ გაცილებით მეტის გაკეთება შეეძლო,ვიდრე ეგონა.
დღეს,ის ერთ-ერთი ყველაზე მოთხოვნადი მობილური ფოტოგრაფია და ქმნის პროდუქტს ინფლუენსერებისთვის. უკვე სამი წელია,რამდენიმე დიდ ექაუნთს უძღვება (მანიკა ასათიანი და სხვები). რაც მთავარია, დღეს ოთოს ეძახიან ყველგან,ანდობენ კონტენტს და აფასებენ.მარის რეკომენდაციის წყალობით, იგი ფართო საზოგადოებისთვის ცნობილი ხელოვანი გახდა.
სალომე ლაგოდეხში, ღარიბ ოჯახში გაიზარდა და სკოლის დამთავრების შემდეგ,სამუშაოდ იტალიაში გაემგზავრა,სადაც მომვლელის პოზიციაზე დასაქმდა.ფიქრობდა,რომ არ გააჩნდა ცხოვრებისეული პერსპექტივა,რადგან არ ჰქონდა დიპლომი, მაგრამ ჰქონდა 2 მთავარი რამ:მიზანდასახულობა და ოცნება — ემოგზაურა, ჰყვარებოდა, ეცხოვრა ნამდვილი ცხოვრებით.
პანდემიის დროს,შემთხვევით მოჰკრა ყური მარის ინსტაგრამის პოდკასტებს.სალომემ გადადო ბოლო ფინანსები და დაიწყო მარისთან სწავლა.მან შეამჩნია სალომეს ნიჭი და დაეხმარა განვითარებაში.სალომემ დაიწყო გამოფენებზე სიარული, ახალი გარემოს აღმოჩენა და გაიცნო იტალიელი ფოტოგრაფები,დაუმეგობრდა მათ.
დღეს მისი ნამუშევრები იტალიური მოდის ჟურნალების ყდებზე იბეჭდება. საყვარელ ადამიანთან ერთად მან საკუთარი ფოტოსტუდია გახსნა და მარის სანახავად საქართველოში ჩამოვიდა. სალომეს ისტორია გვიჩვენებს, თუ როგორ შეუძლია თვითრწმენასა და მხარდაჭერას, ადამიანის ცხოვრება შეცვალოს.